احتمال بقای دایناسور‌های بزرگ‌تر تا جهان امروز

به گزارش مجله خبری نگار،بررسی‌های دانشمندان نشان می‌دهد: پرندگان از دایناسور‌های تکامل یافته اند و این موجودات دوست داشتنی بخشی از شجره نامه دایناسور‌ها هستند؛ بنابراین از نظر فنی، برخی از دایناسور‌ها به دلیل رشد سریع، قادر بودند دانه‌ها را مصرف کرده و حتی توانایی پرواز داشتند که این موضوع آن‌ها را قادر به مهاجرت به مناطق دورتری کرد که از برخورد مرگبار شهاب سنگی در ۶۶ میلیون سال پیش کمتر آسیب دیده و به این ترتیب توانستند جان سالم به در ببرند. اینگروه اندک از دایناسور‌های پرنده باقی مانده، سرشاخه ۱۴ هزار گونه مختلف از پرندگان امروزی هستند.

از بحث پرندگان که بگذریم، دانشمندان در تلاش هستند تا دریابند این شرایط در مورد دایناسور‌هایی که از بین رفتند چطوربود؟ بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد برخی از آن‌ها احتمالاً می‌توانستند در شرایط امروز زنده بمانند.

باید توجه داشت دایناسور‌ها ۱۵۰ میلیون سال بر جهان حکومت کرده و شرایط دشوار گرم و سرد شدن هوا، فوران‌های آتشفشانی و تغییر سطح دریا را تحمل کردند. در حقیقت هیچ چیز در دنیای امروز وجود ندارد که برای آن‌ها کشنده باشد.

با این حال، تفاوت عمده بین دنیای دایناسور‌ها و امروز این است که جهان مدرن ما به طور قابل توجهی سردتر از دوره دایناسور‌ها است و امروزه کلاهک‌های یخی در قطب‌ها وجود دارد که در آن دوران وجود نداشت. در آب و هوای سردتر، حیوانات بزرگ اغلب بهتر دوام می‌آورند، زیرا آن‌ها می‌توانند گرما را راحت‌تر حفظ کنند.  البته گروهی از حیوانات کوچکتر که دارای عایق‌های موثری مانند مو یا پر هستند نیز قادر به تامین گرمای مورد نیاز خود بوده و می‌توانند در محیط‌های سرد زنده بمانند.

در نهایت بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که دایناسور‌های بزرگ مانند ساروپود‌های گردن دراز و دایناسور‌های کوچک پردار مانند Velociraptor و خویشاوندان آن‌ها در دنیای امروزی قادر به بقا بوده و به طور قطع می‌توان اعلام کرد دایناسور‌های کوچکتر بدون پر آسیب پذیرترین گونه از دایناسور‌ها بوده و در جهان امروز منقرض می‌شدند.